When Hope is a “Negative” Emotion

Some time ago, I was working with a woman in USA who has a private business in which she is very engaged, creative and responsible, and potentially very successful. Still, things were going downhill, primarily because of her relationships with her employees – she was too permissive and lacked boundaries, which the employees readily (and sometimes very manipulatively) abused. We worked with her feelings of guilt, inappropriate responsibility, and fear of others’ reactions to her decisions. After all that was addressed, something else came up as an equally important, perhaps the key problem. It was hope. She kept hoping her employees will finally come around to appreciate and understand her, and start investing effort into their jobs. Of course, there was a similar unfulfilled hope she was carrying from her early family. Some of her particularly manipulative employees probably recognized and fed that hope. In her honor, this article.

Dlaczego tak trudno jest rozpoznać, kiedy nadzieja jest niezdrowa?

Most people who work on self-improvement want to resolve unpleasant emotions: fear, shame, guilt, anger… This is expected and natural. Yet, sometimes a “positive” emotion can actually be a “negative” one. How? If it urges us to ignore facts, experience and common sense, and to make unthoughtful, unbalanced choices.

Unrealistic hope is such an emotion and sometimes it can create more damage than unpleasant emotions (excluding perhaps violent rage). Unpleasant emotions such as fear and shame urge us to have more self-restraint, which can result in missing some opportunities. But we often fight them because they are unpleasant. On the other hand, hope can motivate us to make unwise, unrealistic decisions – and it’s very pleasant and seductive.

Nadzieja sprawia, że świat się kręci. Nadzieja motywowała ludzi, którzy ryzykowali (lub poświęcali) własne życie dla postępu, wszystkich, którzy pomimo zaciekłego oporu prowadzili (lub ciągnęli) ludzkość do przodu. Ale z drugiej strony, na wiele cichych i nieoczywistych sposobów, w wielu niepisanych życiach, niezdrowa nadzieja była miecz obosieczny.

Podobnie jak unikamy nieprzyjemnych emocji, mamy również tendencję do akceptowania, podążania i zwiększania tych przyjemnych. Nasze ciała kierują się dość prostym instynktem: nieprzyjemne = złe, przyjemne = dobre. Hope is even more than pleasant; it can give us strength when we need it, meaning when things look bleak – hope is one of our primary motivators, even primary needs in life.

Niemniej jednak, tak jak nieprzyjemne emocje niekoniecznie są złe (na przykład smutek może prowadzić nas do odkrycia być może nieodkrytego potencjału miłości lub większego współczucia dla innych), tak przyjemne emocje mogą prowadzić nas do ignorowania obiektywnej rzeczywistości lub długoterminowych konsekwencji.

Zauroczenie jest najbardziej oczywistym przykładem i często przeplata się z nierealistyczną nadzieją. Większość z nas miała okazję doświadczyć siły i intensywności takiej kombinacji, tego, jak może ona sprawić, że ludzie ignorują rozsądek, idealizują przyziemność i bronią niewybaczalnego. Nadzieja w połączeniu z zauroczeniem może sprawić, że ludzie przez lata będą cierpieć z powodu oczywistych nadużyć. Istnieją również inne relacje, w których nadzieja może sprawić, że przedłużymy je znacznie dalej, niż ma to sens: często są to relacje rodzinne, ale także niektóre relacje biznesowe (ponieważ wiele osób spontanicznie rzutuje swoje problemy z dzieciństwa na środowisko biznesowe, jak w powyższym przykładzie).

Manipulujący ludzie w marketingu i polityce (który i tak jest głównie marketingiem) bardzo dobrze znają siłę nadziei. Marketing można właściwie podsumować jako sprzedawanie nadziei. If the hope for something important can be triggered in sufficiently attractive ways, it can make even smart people repeat similar mistakes, ignoring that maybe-Einstein’s quote “Insanity is doing the same thing over and over again and expecting a different result”. In politics, hope put into wrong people can have very destructive consequences not only on national, but on global level.

Jeśli popełnimy błąd oparty na nadziei, prawdopodobnie nie otrzymamy współczucia. Ofiary przestępstw, a nawet nieszczęść, są często określane jako głupie, nieodpowiedzialne i podobne do nich przez ludzi, którzy lubią obwiniać ofiary – while usually the only mistake of those victims was that they chose hope over caution and czerwone flagi. It’s important to be kind and supportive to ourselves even when people try to put us down for such mistakes. But as social beings, we have a need for others’ feedback, and it might not be easy to disregard it. You can increase your resilience to mocking and labeling by building a good relationship with yourself, primarily through making zaprzyjaźnić się z własnymi emocjami.

Dziecięca nadzieja i co z nią zrobić

Skąd bierze się taka siła nadziei, która bierze górę nad rozsądkiem? Dzieje się tak, gdy nadzieja jest zakorzeniona we wspomnieniach z dzieciństwa lub możemy ją nazwać dziecinną nadzieją. Nie tylko nieprzyjemne emocje są często dziecinne, “positive” emotions can be, too. (Read about how to recognize childish emotions in ten artykuł.)

Nadzieja z dzieciństwa, która motywuje do podejmowania niezrównoważonych decyzji, jest często subtelnie związana z jakimś rodzajem problemu z poczuciem własnej wartości i niespełnione potrzeby: we might hope that we’ll receive something we never had as children in a similar situation or with a similar person (such as approval or understanding), prove something we couldn’t as children, or repair some injustice or chaos we experienced as children. Again, this is most obvious in love relationship, but certainly not limited to them.

Kiedy już zdasz sobie z tego sprawę, możesz podejść do swojej dziecięcej nadziei jak do każdej innej dziecięcej emocji: ze współczuciem i miłością, ale także ze świadomością obiektywnej rzeczywistości. Możesz rozpoznać potrzeby ukryte za nadzieją i zaspokajać te potrzeby w zdrowszy sposób. Możesz wykorzystać swoją kreatywność, aby znaleźć sposoby na stworzenie tego, czego chcesz, bez płacenia za to bolesnej ceny.

Finally, how can you know when hope might be healthy and adult, and when to listen to its advice? It’s usually when hope is not mixed with a sense of urgency and fear you will miss something. When you are easily able to consider objective circumstances and a wide range of possible decisions and outcomes, rather than feeling a need to ignore them. Similarly like healthy love, when it’s not rooted in need and sense of lack, but in joy and fulfillment. Możesz to osiągnąć, jeśli najpierw skupisz się na sobie, na stworzeniu dobrej relacji z samym sobą, a dopiero potem na tym, czego chcesz poza sobą.

Powiązane artykuły:

Obserwowanie uczuć

Dojrzałość emocjonalna

Czerwone flagi w związkach

Problemy wewnętrzne i rozwiązania zewnętrzne

Wszystkie artykuły 

Coaching online