Zazdrość

Zazdrość i zaborczość

Zazdrość jest zazwyczaj najbardziej dziecinne emocje wszystkich. Podczas gdy doświadczenia strachu, złości, smutku, wstydu i podobne mogą być adekwatne do rzeczywistości zewnętrznej (choć w większości przypadków jest to mieszanka realistycznej i dziecinnej, przesadnej percepcji), zazdrość opiera się głównie na infantylnym poczuciu, że nie możemy otrzymać wystarczającej ilości miłości i uwagi, a nasze poczucie wartości i samoocena zależą od wyborów innych.

Chociaż zaborczość w stosunku do partnera ma pewne korzenie w biologii i ewolucji, istota zazdrości tkwi w strach, że nie jesteśmy wystarczająco dobrzyże coś jest z nami nie tak, że ktoś inny (być może bez zasług, być może z większymi zasługami, boimy się) otrzymuje coś, czego bardzo pragniemy. Możemy również czuć, że miłość i uwaga są ograniczone, to znaczy, że jeśli jedna osoba je otrzymuje, inna musi stracić. Jako obrona przed złym obrazem siebieTworzymy gniew wobec osoby, która "kradnie" nam miłość, a często nawet wobec osoby, której miłości pragniemy.

Niektórzy ludzie, których partner zakochał się w innej osobie, bezlitośnie osądzają i obwiniają tę osobę, zwłaszcza jeśli odważyła się zaakceptować tę miłość. (Przez "zakochanie" nie mam na myśli nieodpowiedzialnego seksu i egoistycznego zachowania wobec obecnego partnera). Często możemy usłyszeć żałosne stwierdzenia takie jak: "on ukradł mi to, co było dla mnie najważniejsze", "ona zrujnowała mi życie", victim talk i podobne słowa bardziej pasujące do muzyki nastolatków niż dorosłych ludzi. W wielu społeczeństwach w historii (a w niektórych do dziś) cudzołóstwo było karane śmiercią, często powolną i bolesną. Wyobraź sobie siłę i głębię dziecięcego strachu i poczucia niegodności, które sprawiają, że całe cywilizacje są gotowe zabić drugiego człowieka za to, że kocha kogoś innego!

Mimo to, nawet w bardziej wyrafinowanych społeczeństwach, jednostki mogą nadal reagować na takie doświadczenie w dramatyczny sposób. Niektórzy ludzie boją się tego tak bardzo, że zrobiliby wszystko, aby temu zapobiec, głównie poprzez zaborcze zachowanieKontrolowanie swoich partnerów i izolowanie ich od innych osób, zwykle osób płci przeciwnej, ale czasami od wszystkich innych kontaktów społecznych. Mogą być zazdrośni nie tylko o ludzi, którzy mogą być potencjalnymi obiektami miłości dla ich partnerów, ale także o rodziny partnerów, przyjaciół tej samej płci, a nawet własne dzieci. Niektóre takie osoby chcą pozbyć się zazdrości, ale nie wiedzą jak: żadna racjonalna decyzja nie wystarczy. Inni naprawdę wierzą, że ich zazdrość jest normalna i uzasadniona.

Tworzy to niezwykle obraźliwe zachowanieW związku partnerskim dochodzi do takich zachowań, jak zakazywanie partnerowi wielu aktywności społecznych, podejrzliwe wypytywanie, kłótnie, krytyka, upokarzanie partnera w miejscach publicznych, szantaż, a nawet przemoc fizyczna i zabójstwo. Zdrowe intymne partnerstwo to związek dwojga ludzi, którzy są świadomi, że wybrali siebie nawzajem ze względu na określone cechy i wspólne wartości, a także świadomi, że te cechy mogą się zmieniać z czasem, a ich partner może czuć się przyjazny wobec innych ludzi. Zamiast tego przesadna zazdrość zamienia związek w uwięzienie, własność i znęcanie się.

Znaczenie poczucia własnej wartości

Ludzie, którzy jako dzieci mieli szansę zbudować poczucie własnej wartości, głębokie poczucie, że zasługują na miłość, będą świadomi, że ich wartość nie zależy od konkretnych wyborów innych ludzi. W ten sposób będą w stanie czuć się dobrze ze sobą i innymi ludźmi, nawet jeśli osoba, którą kochają, zwraca uwagę na inne osoby. Nie będą czuć potrzeba bycia "wyjątkowym" do tej osoby (która jest czego dziecko chce od rodzica). Zaakceptują przyjazne zainteresowanie partnera innymi ludźmi jako normalne zachowanie, które niekoniecznie stanowi zagrożenie. Będą świadomi, że Możemy lubić różnych ludzi na różne sposoby. Z drugiej strony, im mniejsze poczucie własnej wartości, tym więcej pustki, wstydu i strachu przed utratą, tym większa skłonność do zazdrości i zaborczości.

Nie próbuję tutaj promować otwartych małżeństw i nieodpowiedzialnego seksu - nawet jeśli "wolna miłość" może być racjonalnym ideałem, nie jesteśmy tylko racjonalnymi stworzeniami. Kształtuje nas świat, w którym żyjemy oraz nasze emocjonalne i biologiczne potrzeby. Nie jest mądrze temu zaprzeczać. Większość ideałów może być nadużywana i doprowadzana do niezdrowych skrajności.

Spotkałem ludzi - zwykle kobiety - których partnerzy używali takich logicznych ideałów, aby przekonać ich do pozwolenia im na spanie z innymi ludźmi. Taka osoba nie tylko będzie tłumić i zaprzeczać własnym uczuciom, ale straci poczucie stabilności i zaufania do swojego partnera, co zabija intymność. Staje się to tłem dla przyszłej niechęci i nieufności. Z biologicznego punktu widzenia kobieta potrzebuje stabilnego partnera, na którym może się oprzeć podczas wychowywania dzieci. Te popędy wciąż w nas tkwią i nie ma sensu im zaprzeczać, choć różne aspekty społeczne i biologiczne mogą sprawiać, że niektóre osoby mają inne popędy niż większość.

Poza tym, złożone stworzenia, jakimi jesteśmy, wystarczająco trudno jest osiągnąć prawdziwą intymność z jedną osobą; rozłożenie intymnej uwagi na kilka osób jest prawie niemożliwe bez obniżenia jakości relacji.

Nadal, Biologicznie uwarunkowana zazdrość jest zwykle znacznie łagodniejsza niż odciski z dzieciństwai pozostawia miejsce na zdrowe decyzje i zdrowy obraz siebie. Zazdrość jest przez większość czasu proporcjonalna i bezpośrednio związana z negatywnym obrazem siebie. Jednak często nie jest to świadome. Większość ludzi tłumi swoje negatywne uczucia na swój temat, być może ukrywają je pod maską arogancji i władzy. Pewność siebie to nie to samo, co poczucie własnej wartości.. Lepszym wskaźnikiem poczucia własnej wartości jest to, jak bardzo szanujemy innych ludzi i samych siebie. Negatywna opinia o nas samych zwykle nie pozwala nam naprawdę docenić innych.Zwykle staramy się unikać poczucia niższości, próbując umniejszać innych ludzi, czy to w naszych umysłach, czy bezpośrednio.

Jeśli naprawdę lubimy i doceniamy siebie, jeśli czujemy, że zasługujemy na miłość, będziemy oczekiwać, że znalezienie ludzi, których pokochamy i którzy odwzajemnią naszą miłość, będzie naturalne i łatwe. Nie będziemy doświadczać końca ważnego związku jako "końca świata", nawet jeśli prawdopodobnie będziemy musieli przejść przez początkowy okres smutku i emocjonalnej separacji. Możemy również czuć więcej szacunku, zrozumienia i współczucia dla naszych partnerów i dać im ten sam rodzaj wolności, jakiego pragniemy dla siebie.

Zazdrość wśród dzieci

Najczęstszym czynnikiem wywołującym zazdrość jest narodziny nowego dziecka w rodzinie. Dzieciom, które odczuwają brak miłości i uwagi, łatwiej jest obwiniać drugie dziecko niż rodziców. Dla pierwszego dziecka narodziny drugiego są zwykle szokiem; nie tylko większość uwagi matki i innych ludzi zostaje nagle przeniesiona na nowe dziecko, ale starsze dziecko w tym samym czasie zwykle otrzymuje nowe obowiązki i oczekiwania, które mogą dodatkowo zwiększyć poczucie niepewności ("musisz pomóc przy dziecku..."). Z drugiej strony młodsze dziecko może postrzegać starsze jako to, które cieszy się większym szacunkiem, zaufaniem i przywilejami, a tym samym rozwijać poczucie niższości.

Zazdrość wydaje się być szczególnie silna wśród dzieci tej samej płci. Być może dzieje się tak dlatego, że dzieci różnej płci potrzebują różnych rodzajów uwagi, więc nie czują się tak zagrożone rodzajem uwagi poświęcanej rodzeństwu. Innym powodem może być to, że w okresie rozwoju ról seksualnych, który charakteryzuje się uczuciem przyciągania do rodzica płci przeciwnej, każde dziecko wiąże się z innym rodzicem, więc poczucie rywalizacji nie jest tak silne.

Zazdrość wśród dzieci jest silniejsza jeśli różnica wieku jest niewielka. Czasami rodzice naprawdę faworyzują jedno dziecko kosztem drugiego. W przeszłości był to zwykle syn nad córką, co nadal jest powszechne w niektórych kulturach, ale coraz więcej rodziców woli obecnie córkę nad synem. Oczywiście w idealnej sytuacji rodzice kochają oboje dzieci jednakowo, ale ponieważ nie ma ludzi idealnych, zdarzają się wyjątki.

Każda rodzina jest inna i żaden wspólny wzorzec nie ma zastosowania do wszystkich. Wiele zależy od różnicy wieku między dziećmi, a także od zdolność rodziców do dawania zdrowej miłości i ciepła. Im starsze jest dziecko i im więcej miłości rodzice mogą mu dać, tym mniej prawdopodobne jest, że rozwinie się w nim poczucie nieadekwatności i wynikająca z niego zazdrość.

Zazdrość wobec rodziców

Niektóre dzieci czują się zazdrosne o jednego z rodzicówczęsto rodzic tej samej płci. Ten rodzaj zazdrości zwykle nie jest tak intensywny, dzieci są często bardziej się tego wstydzę i zahamowane w jej wyrażaniu. Dziecko będzie czuło się o wiele bardziej zdezorientowane i winne z powodu takiej zazdrości, niż gdy chodzi o rodzeństwo. Dzieci zdają sobie sprawę, że w pewien sposób są "intruzami" w związku dorosłych, więc zwykle ukrywają takie uczucia, nawet przed sobą.

Takie uczucia pojawiają się zwykle w wieku od trzech do sześciu lat, kiedy dzieci rozwijają świadomość własnej seksualności. Rodzic płci przeciwnej staje się coraz bardziej atrakcyjny, ponieważ poprzez takie przyciąganie dzieci odkrywają własne uczucia seksualne. The rodzic tej samej płci może być postrzegany jako konkurencja. Wtedy dzieci mogą fantazjować o tym, że ten rodzic w jakiś sposób znika lub pozwala dzieciom zająć jego miejsce. Dzieci czasami mówią takie rzeczy jak "Kiedy dorosnę, ożenię się z tatą!" lub "Mamo, jesteś moją żoną!". Jeśli rodzice zareagują spokojnie i z miłością, ale bez zachęcania do takich pomysłów, dziecko będzie mogło przejść przez tę fazę bez tworzenia trwałych wzorców nieadekwatności i zazdrości.

Jeśli rodzina jest chaotyczna i niezdrowa, dziecko może rozwinąć niezdrową więź z rodzicem. Takie dzieci mogą obsesyjnie poszukiwać miłości i uwagi oraz mieć nadzieję, że będą w stanie "uratować" rodzica i uczynić go szczęśliwym. Jeśli jeden z rodziców jest postrzegany jako ofiara, dzieci mogą mieć nadzieję na udowodnienie, że mogą uczynić go szczęśliwszym niż drugi rodzic. Jeśli rodzic zachęca do tego poprzez wzorzec kazirodztwo emocjonalneZazdrość może stać się długotrwałym i naprawdę toksycznym problemem. Jako dorośli, takie dziecko może czuć silny pociąg do "trójkątów miłosnych" i sytuacji konkurowania z innymi o miłość swoich partnerów. Mogą chcieć pozbyć się zazdrości... ale tak długo, jak te podświadome obrazy rodziców wciąż w nich tkwią, zazdrość będzie się utrzymywać.

Jeśli chcesz przezwyciężyć zazdrośćkluczem jest rozwój poczucie wartości i poczucie, że zasługujesz na miłość. Oczywiście będzie to miało pozytywne konsekwencje w wielu innych obszarach życia. Oferujemy pomoc z konsekwencjami uwikłań rodzinnych i nieświadomych wzorców.

Sprawdź mój podręcznik "Zamień zazdrość w poczucie własnej wartości" na stronie Smashwords oraz Amazon!

Powiązane artykuły:

Czym jest poczucie własnej wartości?

Zakochiwanie się w złych facetach? (And Girls)

Kiedy nadzieja jest negatywną emocją? Emocja

Czy jesteś wykorzystywany?

Wszystkie artykuły 

Coaching online