Jak utrzymać pasję przy życiu

Ekstaza, którą odczuwamy, gdy nasza miłość zostaje odwzajemniona, w dużej mierze opiera się na poczucie, że jesteśmy w pełni akceptowani, akceptowani i wolni, by być tym, kim jesteśmy.. To jest to, czego jako dzieci najbardziej potrzebowaliśmy od naszych rodziców, ale rzadko otrzymywaliśmy, czy to z powodu braku umiejętności komunikacyjnych rodziców, braku czasu, normalnych konfliktów między dorosłymi a dziećmi, czy też innych okoliczności. Tęsknota za absolutną, bezwarunkową akceptacją przez rodziców później staje się sedno tęsknoty, którą odczuwamy w romantycznej miłości. Chcemy uzyskać jak najwięcej tego uczucia i utrzymać je. 

Na samym początku nowego związku uczucie bycia kochanym i uznawanym za to, kim jesteśmy, spycha wszystko inne na dalszy plan. Ale z czasem, gdy nieporozumienia, konflikty i niezgodności narastają, to uczucie, za którym tęsknimy, znika. powoli się rozprasza. Jeśli partnerom brakuje współczucia i umiejętności komunikacyjnych, proces ten przebiega szybciej. W niewłaściwe relacjeNamiętność jest karmiona przez chwilę nieprzewidywalnością i dziecinną nadzieją, ale jest to niezdrowa pasja, która pozostawia wiele blizn i wymaga wysokiej ceny. Miejmy nadzieję, że nie jesteś w takim związku.

Ale nawet przy dobrych intencjach, większość ludzi w związkach w końcu czuje się niewystarczająco doceniona i niezrozumiana. Mogą zacząć marzyć o nowym związku, który zaspokoiłby pierwotną tęsknotę, mogą skupić się na dzieciach jako substytutach miłości, której potrzebują (co również nie jest zdrowe, jeśli rodzic jest tym potrzebującym), lub mogą stracić nadzieję i pogodzić się z nudnym małżeństwem. Mogą czuć urazę do partnera za to, że nie akceptuje ich bezwarunkowo, nie uznając faktu, że partner nie jest rodzicemi mają prawo do pewnych oczekiwań, potrzeb i warunków. Dobrym pomysłem jest jednak zapewnienie partnerowi jak największego zrozumienia i akceptacji, o ile nie oznacza to zaniedbywania własnych potrzeb i granic. 

Po kilku latach związku większość par zaczyna branie siebie nawzajem za pewnik i przestać robić małe rzeczy co pomogło ich partnerom poczuć się docenionym i zaakceptowanym na wczesnych etapach związku. Jak tego wszystkiego uniknąć? (Moja rada zakłada, że oboje jesteście odpowiedzialni, bezinteresowni i macie dobre intencje, w przeciwnym razie przynajmniej jedno z was marnuje czas).

Po pierwsze, staraj się myśleć o swoim partnerze w sposób, w jaki robiłeś to na początku, tak bardzo, jak to możliwe: Zauważaj cechy, które lubisz i bądź wyrozumiały dla ich wad. które nie obciążają ani nie zagrażają. Jeśli czujesz, że niektóre elementy zachowania partnera są denerwujące, zastanów się, czy są to nieistotne szczegóły, które tylko przypominają ci o wcześniejszych nieprzyjemnych doświadczeniach, czy też jest to prawdziwa nieodpowiedzialność i zaniedbanie.

Zastanów się, jak możesz pokazać swojemu partnerowi zatwierdzenie i głębokie zrozumienie. Słuchaj uważnie tego, co mówią i być może tego, czego nie mówią. Wyobraź sobie, jak się czują i co chcieliby usłyszeć. Komunikuj się z serca, a nie ze starych, zautomatyzowanych nawyków. Okazuj zainteresowanie i zadawaj odpowiednie pytania. Upewnij się, że doceniasz wysiłki partnera i wyrażasz swoje uczucia werbalnie i niewerbalnie. Zadbaj również o to, aby być szczerym podczas wykonywania tych czynności; wykonywanie ich jako obowiązku byłoby bardziej manipulacyjne niż cokolwiek innego. 

Zachowaj swoją indywidualność i wolność

Niektórzy ludzie twierdzą, że jeśli jesteś "zbyt dobry" dla swojego partnera, (on) nie doceni cię i będzie szukał jakiegoś "palanta" lub "suki". Może się to zdarzyć w dwóch przypadkach: 

• albo wybierasz niedojrzałych ludzi, w których chcesz się zakochać (co może wynikać z twojej własnej doświadczenie z dzieciństwa), lub
• nie dbasz o zachowanie własnej indywidualności, tożsamości, poczucia własnej wartości i granic. w związku. Silna, niezależna osoba z własnymi celami w życiu jest atrakcyjna. Nie staraj się być jak bliźnięta syjamskie ze swoim partnerem. Namiętność buduje się również na szacunku i podziwie; współzależność i zbyt usilne próby zadowolenia wskazują na brak poczucia własnej wartości i nie są atrakcyjne. 

W ludzkiej naturze leży niedocenianie tego, co przewidywalne i bezpieczne. Prawdopodobnie zdarzyło ci się pragnąć czegoś przez długi czas, tylko po to, by straciło na atrakcyjności kilka dni lub tygodni po tym, jak to nabyłeś. Dla nas, ludzi, jeśli coś jest mniej dostępne, jesteśmy skłonni docenić to bardziej. Pewna nieprzewidywalność, niepewność i czas spędzony osobno uniemożliwiają branie siebie nawzajem za pewnik i przypomina nam o znaczeniu związku. Nie pochwalam grania w manipulacyjne gry, ale prawdziwą, autentyczną niezależność i szeroki zakres w życiu. 

• Może się to wydawać sprzeczne z intuicją, ale jest prawdziwe - pewna swoboda i możliwość wyboru sprawiają, że związek jest bardziej stabilny i intensywny, a nie mniej. Motywuje ludzi do dalszego inwestowania w niego. Dzieci takiej pary mogą zatem otrzymać więcej prawdziwego bezpieczeństwa, a także lepsze wzorce do naśladowania. 

Dlatego generalnie nie polecam małżeństwa. Chociaż wierzę i żyję w jakości długoterminowego monogamicznego związku, kiedy byłem jeszcze dzieckiem w wieku około 10 lat, zdecydowałem, że nigdy się nie ożenię, ponieważ widziałem już, jak łatwo jest małżeństwom brać siebie nawzajem za pewnik. Lata doświadczenia w pracy z ludźmi i ich związkami tylko potwierdziły ten wniosek. Małżeństwo jest w istocie obietnicą kontroliKontrola nad życiem, kontrola nad emocjami, kontrola nad wyborem. To, co czujemy, że jest pod kontrolą, możemy łatwo oznaczyć jako "niski priorytet" w naszych umysłach.  

• Nie twierdzę, że mądrze jest zmieniać partnerów i nie traktować związków poważnie - byłoby to płytkie i straciłbyś szansę na doświadczenie głębokiej więzi i zrozumienia, za którymi tęskni większość ludzi. Możesz jednak zachować swoją indywidualność i poczucie wolności nawet w stabilnym związku. Na przykład nadal niezależnie uprawiać swoje hobby, wychodzić z przyjaciółmi, stawiać sobie nowe wyzwania i próbować nowych rzeczy. Sporadyczne okresy separacji, takie jak oddzielne wakacje, zwykle przypominają nam, abyśmy doceniali siebie nawzajem. Umiejętność mówienia "nie", zachowania godności w konflikcie, negocjowania w zdrowy sposób, podejmowania decyzji i dotrzymywania ich to oznaki silnego charakteru. Z drugiej strony, zrzędzenie, oskarżanie, krzyczenie i obrażanie są wyrazem poczucia bezradności, poczucia, że zależysz od drugiej osoby, aby się zmieniła, abyś mógł czuć się dobrze.  

  Wiem, że tego rodzaju relacje nie są łatwe do stworzenia, czy to z powodu presji społecznej, czy przeszkód finansowych. Ale przynajmniej dołóż wszelkich starań w tym kierunku, a to będzie wiele znaczyć. Zacznij oszczędzać na swoją niezależność finansową, gdy tylko zaczniesz dorosłe życie, abyś nigdy nie czuł się zależny od kogoś innego. 

   

Zadbaj też o hormony

Oprócz szacunku i zachwytu cechami partnera, namiętność w związku wynika z pociąg seksualny. Ten rodzaj atrakcyjności jest często tracony after the birth of children: the woman will then usually focus on children, and even if she tries to be attentive to her partner too, she will often be too tired and lack focus to succeed. In the first few years of a child’s life, you might need to accept the fact that you don’t have too much time for each other anymore. But as soon as the child becomes more independent, it’s important for parents to start putting effort in their relationship again. Keeping the sexual attraction alive, often means encouraging the man to feel masculine, and the woman to feel feminine, in the same time avoiding rigid and burdensome prejudice.

Most men feel particularly masculine when they can actively support their partner and make her happy, receive her gratitude and feel wanted and needed. Most women feel feminine when they feel understood, supported and safe to relax and let go. (For obvious reasons, this principle cannot be applied to people with more fluid gender identity.)

Through millions of years of evolution, a woman was mostly focused on children and vulnerable in a dangerous environment, while the role of a man was to physically protect and help her. Many women in modern society feel that too much responsibility is on them: professional job, children, housework… – they can’t relax and don’t feel supported, so they stop feeling feminine. This creates a sense of unfulfillment and resentment which some women cannot easily explain to themselves.

This kind of resentment usually motivates traditional “nagging”. A woman who feels that she can’t relax and that the man’s support is lacking, might not be able to find words to explain it to him, so her tension and frustration might come out in criticising small details in the man’s behavior. On the other side, men, in the civilization which enables them to be lazier than before and reduces the traditional ways of male support to women, can lose their sense of masculinity and become passive, or confused in front of women’s demands.

Nowe rozwiązania dla starych potrzeb

I’m certainly not trying to say that we should return to traditional life-style and reduce the possibilities for women (and men) to explore the other aspects of their personalities besides motherhood (or traditional “manly” activities). We are not just biological reproduction machines, but much more complex than that. To focus on only one aspect of existence while neglecting the others, is never healthy. In the same way, we should use our biology wisely, rather than being its slaves. One of the big advantages of the modern society is the physical and material independence of women, which gives them more choice and opportunity than ever before. Giving that independence up, avoiding responsibility, is not only unhealthy for a woman, but reflects on her partner too.

Instead, we need to create new models of behavior, through which a man can feel that he has an important role in his woman’s life and can help her relax. As the modern way of life is more diverse and complex than ever before, it makes no sense to give detailed advice. The best thing is to… talk to your partner. Ask your partner what helps him or her to feel more masculine/feminine and explain what kind of behavior encourages complementary feelings in you and triggers romance. What is important is to avoid rigid demands and focus on playful exploration instead.

Again – don’t get me wrong: I do not advocate rigid gender roles, which created so much suffering and humiliation in the past and often still do in the present. Even with all the negative aspects of modern society, we do have much more physical security, freedom of choice and opportunity to explore more subtle aspects of our lives and personalities. Still, the instincts developed through evolution are still within us, and while – luckily – they can’t control our behavior, we can use them wisely to increase romance and passion.

There is no need to emphasize your gender in other aspects of life – business, hobbies, parenthood, friendships etc. – unless that’s what you want. But when it comes to romance, try using the more “gendered” aspect of you. You might not be used to doing so, but you might end up liking it. Just make sure the way you express it is genuine, your own, rather than following other people’s models. 

Apply playful attitude instead of rigid demands. Flexibility is the foundation of good relationships – at least when it comes to details, rather than important life values. We meet so many people who fight bitterly about details like how to cut butter, or the famous toilet seat… sometimes you need to think about if those details are really important enough to endanger the quality of your partnership. Perhaps your partner, against all your reasons and pleas, will never make it a habit to put food back into the fridge or dirty dishes into the sink… but it doesn’t mean that he is not a good partner. Many relationships fail because people attribute bad intentions to each other, on the basis of petty details in behavior. Can you show understanding and compassion to your partner, give them space when they are in a bad mood, irritable, and all together not at their best? Then you can earn their trust, respect and motivation to put effort in the relationship with you… if they are emotionally healthy.

Differences in the way we give love can often create misunderstandings. Some people express their feelings through words and conversation, while others want physical touch or doing things together. Some regard gifts to be an important expression of love, while for others gifts are quite secondary. If you don’t notice the way your partner expresses love to you, because this is just not the way in which you want to receive it… explain it to your partner. Try to notice good intentions, even if the behavior is not quite what you would prefer. In this way, you can prevent unnecessary conflicts.

Kiedy to wystarczy?

On the other hand, there are people who don’t trust their own instincts enough, so they allow themselves to be manipulated into accepting neglect, humiliation and control. Some women believe that being independent and giving space to their partners means accepting their lack of responsibility and respect, or their promiscuity. Some men are manipulated into thinking that they are selfish, uncaring and irresponsible if they don’t fulfill every wish of their partners. Some couples just don’t recognize that they are not compatible, so they waste time accusing and trying to change each other.

If you are a man and want to make your partner happy, but are not sure how to distinguish between healthy support and acting like a father, consider the questions that follow. The same questions can help women who are not sure if they demand too much, or their partner is really just acting like a fragile plant in a sensitive process of bonding to a couch:

• • Is your partner generally independent and responsible, or does (s)he expect others (that is, you) to take responsibility for her needs, feelings and desires?

• • Is (s)he flexible and tolerant if not everything is her way, or does she criticize and belittle you for not reading her mind?

• • Does (s)he express her expectations and complaints in a calm and relaxed way, or through playing a victim, manipulation or aggression?

• • Do you feel that there is balance in sharing work and responsibilities, or do you feel that almost everything is on you?

• • Is it pleasurable and fulfilling for you to do things for her, or is it a burden and obligation?
• Does (s)he express pleasure and appreciation when you help her, or do you feel that nothing is enough?

If you’re used to rational analysis only, instead of hearing what your intuition has to say, it might be very difficult for you to find an answer. Listen to your feelings – not those superficial and often defensive ones, but deeper feelings, which are usually calmer and more comprehensive. It’s important to recognize that partnership is not symbiosis; you are still two individuals. You are still adults and responsible for your lives and your needs. Partnership means cooperation – but preserving a sense of personal space and boundaries. Only then can we feel a healthy passion.

Powiązane artykuły:

Wzorce w związkach miłosnych

Co się dzieje, gdy partner miłosny zastępuje rodzica?

Małżeństwo: Miłość czy obowiązek?