“Why Don’t People Like Me?” Overcome Loneliness

Wprowadzenie

The Internet and modern technologies are often blamed for the modern “epidemic of loneliness”. Although they certainly contribute, the trend of separation and loneliness existed even before them, wherever people had the material conditions for a separate life. This is no accident; people certainly have good reasons for such decisions. It is no coincidence that many people want to escape from small communities or even from their own families. Many wanted it in previous generations, too; they just didn’t have the means.

The fact is that in practically every family, neighborhood or any group of people, there are always toxic people who make everyone’s life miserable – and somehow they usually manage to overpower the rest. As our criteria for healthy behavior grows along with financial opportunities, more and more people have the opportunity to choose whether to stay in such communities or leave them. Each of these two choices has advantages and disadvantages, but more and more people consider loneliness a lesser evil than daily exposure to toxic communication, if not worse forms of abuse.

Yet along with the toxic aspects of a small community, when we leave it we also give up the healthy ones: a sense of belonging, safety in the group and emotional stimulation. It would be ideal to find a group of friends, or create our own family, in which we’d have all of that, without toxic people. But a large number of people face the experience that it is not very easy either. In fact, in both Europe and the USA, loneliness is a more widespread phenomenon among young people than among older generations.

“Am I the problem?”

Nie chodzi już tylko o znalezienie ludzi, z którymi można spędzać czas, ale o znalezienie jakościowych i kompatybilnych osób. Statystyki pokazują, że w praktyce nie jest to oczywiście takie łatwe, a może być szczególnie trudne dla osób bardziej wycofanych i wrażliwych emocjonalnie.

Samotność może głęboko wpływać na poczucie własnej wartości. Wiele osób, które decydują się pozostać w toksycznych związkach i społecznościach, robi to ze strachu przed samotnością. To, czego boją się najbardziej, to zazwyczaj poczucie, że nie są pożądani, że nie są interesujący, że sami są winni swojej samotności. Ludzie, którzy wybierają samotność jako mniejsze zło, nie są odporni na wszystkie te lęki. Im dłużej są sami, tym bardziej mogą kwestionować swoją wartość i zdolność do bycia interesującym dla innych.

Facing all these fears and taking an honest, objective look at oneself and one’s own life can also be scary. We may fear that we will discover that we are a worse or less interesting person than we thought, which of course would be extremely painful. Such fears are usually exaggerated, but that doesn’t mean there aren’t things we could change and improve. So, if you’re ready, let’s explore it in a little more detail.

Na początek, wszelkie uproszczone, czarno-białe myślenie zwykle pochodzi z dzieciństwa. How many times have you heard children say, or complained as a child yourself: “Why doesn’t anyone love me?” When children feel that their closest environment does not understand and does not hear them, at that moment such an oversimplified conclusion seems real in the child’s head. Like many other feelings from childhood, this one can be awakened in similar circumstances. It is good to be aware that To nie jest perspektywa dla dorosłych i że pochodzi z przeszłości.

Po drugie, sam fakt, że zadajesz sobie pytania, wskazuje, że prawdopodobnie jesteś lepszą osobą, niż się obawiasz. Ludzie niskiej jakości rzadko, jeśli w ogóle, odczuwają potrzebę kwestionowania siebie. W rzeczywistości mam wrażenie, że ludzie niskiej jakości rzadko są samotni, wbrew temu, czego można by się spodziewać. Nie mają wysokich kryteriów, z kim będą się spotykać, więc z łatwością otaczają się ludźmi podobnymi do siebie. Ponadto wielu z nich udaje się związać przynajmniej część swojej rodziny ze sobą poprzez manipulację, strach i inne strategie mające na celu złamanie ducha innych.

Kiedy jesteśmy świadomi powyższego, możemy podzielić inne przyczyny samotności na te, które dotyczą nas samych i te, które dotyczą społeczeństwa.

Przyczyny wewnątrz nas samych

Czy zachowujesz się przystępnie? Czy patrzysz innym w oczy? Czy twój wyraz twarzy i głos są przyjazne? Czy Twoja postawa jest zrelaksowana i otwarta? Takie małe sygnały lub ich brak mogą zachęcić lub zniechęcić ludzi do otwarcia się przed Tobą. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z dużej części swojej komunikacji niewerbalnej i może być nieświadomie zdystansowana.

Czy wystarczająco wyraźnie okazujesz zainteresowanie innymi ludźmi? Być może najważniejszym przesłaniem tego artykułu jest, Ludzie polubią cię, jeśli poczują, że ty lubisz ich.. Jeśli okażesz zainteresowanie innym, oni zainteresują się tobą. Osoby nieśmiałe i wycofane często wydają się innym aroganckie, ponieważ nieświadomie tłumią okazywanie zainteresowania, nawet gdy je czują.

Czy jesteś zbyt spięty? No matter how understandable and justified the cause of your tension is, people do not feel relaxed when they are in the company of people who seem tense, so it is harder to want the company of such a person. If the cause of the tension is too intense to be temporarily forgotten while you are with someone, it can be good to “preventively” explain to these people that it has nothing to do with them. If you clear something up right at the beginning that others would otherwise sense through your non-verbal speech, people can relax instead of making their own unspoken assumptions (which are often a reflection of their fears).

Czy jesteś zbyt negatywnie nastawiony? Narzekanie i wspólne wyładowywanie frustracji może oznaczać wzajemne wsparcie dla niektórych osób, ale wszystko ma swoje granice. Jeśli większość twoich komentarzy na temat otaczającego cię świata to skargi lub krytyka, inni mogą czuć się tym obciążeni i mogą się zastanawiać, czy ty też ich potajemnie krytykujesz.

Czy dajesz przestrzeń innym ludziom? People who are loud and talkative are not often lonely; many people like talkative people because with them they “know what they’re thinking” and can avoid potentially uncomfortable silence. But still, if others can’t get a word in, if you don’t pay attention to other people’s opinions, if you’re primarily interested in what you have to say, if you jump in other people’s words and the like, that will be too much for most.

Czy przejmujesz inicjatywę? Do you try to meet new people, start and maintain communication with them, get out of your “comfort zone?” Just like your dream job won’t fall into your lap by itself, neither will your dream friends.

Czy jesteś autentyczny? Najlepszym sposobem na to, by być nieciekawym (jeśli nie żałosnym) dla innych, jest udawanie kogoś, kim się nie jest, ponieważ wtedy w najlepszym razie można być bladą kopią kogoś innego, a prawdopodobnie będziesz sztywny i przewidywalny, w tym sensie, że powtarzasz tylko to, czego oczekuje się od określonej roli.

Czy okazujesz swoje uczucia (w zdrowy sposób)? Hiding your authentic feelings, similar to the above paragraph, makes you appear empty and without individuality. On the other hand, the problem with expressing feelings is that many people are taught to express feelings in unhealthy ways, so when they try to be “spontaneous” it can have the opposite effect. True spontaneity is not unhealthy, but healthy behavior, but to find how to express this we often have to feel what is happening inside us beneath the superficial defensive habits.

Czy (nieświadomie) manipulujesz? Do you expect others to know what you want even if you don’t tell them? Do you blame others if they don’t return your favors exactly the way you imagined? Do you tend to see yourself as a victim? Do you use passive aggression (eg, withdrawal, silent treatment, indirect remarks, toxic humor) to express your feelings and boundaries instead of doing so openly? All of this is behavior that people might not know how to call you out on, but they will feel that it’s not healthy and will want to get away from it.

Do you respect other people’s boundaries? For example, do you tell others what you don’t like about their own apartment? Do you ask for too many favors? Do you ask too personal questions? Do you give unsolicited advice often? If you feel the urge to do any of these things, first reconsider what need it is coming from within you and whether it really brings the desired results.

Do you respond to other people’s non-verbal communication? If you don’t notice or ignore when people find a topic uninteresting, or a question uncomfortable, or they signal to you that you’ve crossed the line, of course it won’t leave a good impression. In most cultures, at least to some extent, there is an expectation that an adult person should be considerate and aware of other people’s boundaries, instead of being warned about them over and over again.

Jakimi ludźmi się otaczasz i dlaczego? Czy szukasz przyjaciół wśród ludzi, których często widujesz w pracy lub szkole, mimo że nie ma między wami prawdziwej zgodności? Szukasz towarzystwa, które pomoże ci uniknąć kontaktu z samym sobą, swoimi uczuciami i problemami? Takie przyjaźnie są często powierzchowne i często słyszę historie o zdradzie zaufania lub braku poszanowania wzajemnych granic.

These are just some of the possibilities, so if you think it might be something else, practice looking at yourself, your non-verbal speech, demeanor and behavior from other people’s perspectives. You can also directly ask other people what kind of impression they have of you, if you have people around you who can tell you this honestly and in good faith.

Aspekty społeczne

Czy poruszasz się w zbyt wąskim kręgu ludzi? Most friendships are not created after a short acquaintance, but through longer-term contact and doing things together, which usually means at school, university or at work. But even these are relatively limited environments where it is a matter of chance if there would be people compatible with you. It’s no wonder that many people complain that they don’t have enough friends. The problem is when we don’t have – or don’t create – opportunities to choose where and how we will meet new people. Or even when we do meet people we like, we don’t take initiative to stay in touch with them.

Do you stand out “too much” from your surroundings?
Ludzie często skłaniają się ku tym, którzy są do nich podobni i mogą świadomie lub nieświadomie unikać osób, które się wyróżniają, nawet w pozytywnym świetle. Jest to jeden z powodów, dla których ludzie często czują potrzebę ucieczki z małych społeczności. Jeśli jesteś intelektualistą w niewykształconym środowisku, jeśli jesteś szanującą się kobietą w patriarchalnej społeczności, a nawet jeśli po prostu masz inne zainteresowania niż większość, możesz doświadczyć, że zdecydowana większość ludzi zwróci się do tych, którzy są do nich bardziej podobni, ponieważ czują się z nimi bardziej zrelaksowani i muszą inwestować mniej energii w te relacje.
That doesn’t mean you should try to be something you’re not in order to be accepted. It is better to invest more effort to find a more compatible company. Sometimes even moving house is the solution.

Przepracowanie. Jeśli twoje obowiązki nie pozostawiają ci wystarczająco dużo czasu i energii na spotkania towarzyskie, często nie jest łatwo znaleźć szybkie rozwiązanie. Postaraj się jednak przynajmniej utrzymywać kontakt z bliskimi osobami poprzez regularne, krótkie interakcje.

Technologia. Dobry przykład miecza obosiecznego. Możesz używać go kompulsywnie, aby unikać uczuć i wyzwań, lub świadomie, aby pozostać w kontakcie z ludźmi, do których w przeciwnym razie trudniej byłoby dotrzeć, i znaleźć nowych ludzi, z którymi możesz się połączyć.

Mam nadzieję, że ten artykuł pomoże ci lepiej zrozumieć i zmienić swoją sytuację. Do dalszej lektury polecam następujące artykuły:

Jak przezwyciężyć odrzucenie społeczne i niezręczność?

Strach przed samotnością

Strach przed intymnością