Przygotowanie do małżeństwa lub wspólnego życia

If you look around a bit, it seems that in most “stable” relationships partners communicate more through grumbling and sarcasm, than with warmth and respect. These same partners, if somebody years ago suggested that they sit down and make a serious agreement about how their life together should look like, would probably say something like “but this is so unromantic!” or “What is there to talk about, we’ll solve problems as they come!”.

Some years later, more serious challenges appear – maybe financial problems, intrusive relatives, demanding or sick children. Każdy partner reaguje na stres tak, jak nauczył się tego w swojej rodzinie. Pragnienie zadowolenia partnera w międzyczasie zanikło, a każda różnica zdań powoduje większe napięcie i frustrację. Bez wcześniej ustalonych strategii reagowania na problemy i nieporozumienia, oboje mają do wyboru szeroki wachlarz niedojrzałych i niewłaściwych reakcji.

Reagowanie w zdrowy i dojrzały sposób na ciągłe irytacje często nie jest łatwe, ponieważ wymaga odpowiedzialność i rozwaga just in the moments when we are at our most subjective and most impulsive. In such moments, it is good to have a firm agreement, preferably on a sheet of paper, which you can remind yourself of. It’s easier to make a fair, balanced agreement while both parties still feel mutual trust and desire to invest in the relationship.

Dlatego też sugeruję, jeśli planujesz zawrzeć związek małżeński lub zamieszkać ze swoim potencjalnym partnerem, abyście usiedli razem i omówili swoje oczekiwania, nastawienie do konkretnych potencjalnych problemów i osobistych dziwactw. Nawet jeśli może się to wydawać zbyt formalne, zalecam spisanie najważniejszych części umowy. Później prawdopodobnie będziesz zadowolony, że to zrobiłeś. Jeśli twój partner odmówi takiej rozmowy, spróbuje wyśmiać lub umniejszyć twoje sugestie, jest to dobry wskaźnik tego, jak (s)on prawdopodobnie zachowa się później w związku. Zwróć uwagę, czy zaczynasz znajdować wymówki dla takiego zachowania i ignorujesz sygnały ostrzegawcze w swoim ciele.

Na początek pozwól obojgu osobno przemyśleć (i najlepiej zapisać) swoje poglądy na poniższe tematy, a następnie przedyskutujcie je razem:

• • Które nawyki innych ludzi cię denerwują?? Być może lubisz ciszę lub przeszkadzają Ci silne zapachy? A może nienawidzisz być budzony przez chrapanie? Nawet jeśli brzmią śmiesznie, takie drobiazgi ostatecznie prowadzą do nagromadzenie podrażnieńDlatego dobrze jest wyjaśnić je z wyprzedzeniem i zdecydować, co z nimi zrobić.
  • Które z twoich nawyków mogą w końcu zirytować twojego partnera?? Może lubisz wychodzić z przyjaciółmi kilka razy w tygodniu, co może być w porządku, gdy nie ma dzieci, ale może łatwo stać się problemem, gdy dziecko się urodzi. Możecie mieć różne biorytmy. Być może spędzasz dużą część dnia przy komputerze. Co chcesz zmienić, a czego nie??

• • Czego oczekujesz pod względem porządku?? Na jaki kompromis jesteś gotowy?

• • Jak podzielisz obowiązki domowe?? Czy jesteś gotowy nauczyć się robić coś, do czego nie jesteś przyzwyczajony?

• • Jak radziłbyś sobie z pieniędzmi?? Czy wydajesz pieniądze bez większego zastanowienia, czy też dokładnie rozważasz każdy zakup i lubisz oszczędzać? Jak można zrównoważyć ewentualne rozbieżności? Czy będziecie mieć wspólne czy oddzielne konta? Kto będzie wpisany jako właściciel domu lub mieszkania? (Nie zalecam, aby było to tylko jedno z was, chyba że macie jasną i zrównoważoną umowę dotyczącą podziału majątku w przypadku separacji/rozwodu).

• • Gdzie i jak byś mieszkał?? In a city or in the country? Do you prefer a modest life style or luxury? What do you like to do in your spare time? Do you expect that you should spend together most of the time, or busy yourself with different hobbies? (A short side-note: generally it’s a good idea to follow separate hobbies and spend some time apart. Insisting on doing things one of you might not like just for the sake of being together might create resentment. Spędzenie trochę czasu osobno zmniejsza również prawdopodobieństwo, że partner uzna to za coś oczywistego. Każda para jest jednak inna i jeśli obojgu wam odpowiada robienie większości rzeczy razem, to śmiało).

• Jak będziesz wychowywać dzieci?? Ile czasu każdy z was powinien zainwestować? Jakie są Twoje poglądy na temat dyscyplina i religia? Jak będzie funkcjonować rodzina, jeśli dziecko będzie miało problemy zdrowotne? Co zrobić, jeśli ma się dzieci z poprzedniego małżeństwa, a to generuje problemy dla partnera? Wiele młodych par mówi mi, że dzieci wymagają znacznie więcej czasu i wysiłku, niż sobie wyobrażali lub oczekiwali. Porozmawiaj z innymi parami, które mają dzieci, o ich doświadczeniach. Przygotuj się na to, że Twoje życie i priorytety zostaną wywrócone do góry nogami. Często dochodzi do konfliktów między świeżo upieczonymi rodzicami, gdy jedna osoba czuje, że przejęła większość obowiązków związanych z opieką nad dziećmi, a druga chce kontynuować dotychczasowy styl życia.

• • Co byś zrobił, gdyby jedno z was czuło, że rodzice za bardzo ingerują w związek? Co zrobić, jeśli rodzice nie akceptują partnera? Nie jest to rzadkością.

• • Jak można komunikować się w sytuacjach niezgody, stresu lub rozdrażnienia?? Jakie są Twoje nawyki komunikacyjne? Być może ta umowa nie będzie łatwa do wdrożenia w rzeczywistej sytuacji, ale może pomóc ci zebrać się w sobie i zmotywować.

• Co możesz zrobić, jeśli jedno z was zaczyna czuć pociąg do kogoś innego?? This is one of the possible problems new partners the least often take into account, but it is certainly possible and does not depend on rational decisions and beliefs. It is quite possible that at least one of the partners might eventually feel strongly sexually or emotionally attracted to a third party. Lately, it is not uncommon for one partner to (try to) persuade the other that it’s okay to have an “open marriage”. Is it important to you that your partner is fully committed to your relationship? How will you handle the temptation, if it happens to you? (Strong attraction is often based on transference and /or biological factors, not necessarily quality assessment.)
  

Zalecam rozmawiać z innymi parami about their experiences, what problems do they face and how (and if) they solve them. A good approach is to make a deal that you will follow for about a year, and after one year to make a “revision” – discuss what do you do well, what does not work and what attitudes might have changed in the meantime.

Jednym z największych błędów w takiej dyskusji jest przekonanie, że twój pogląd jest jedynym słusznym. Być może jest to właściwe dla ciebie, ale ktoś inny może mieć zupełnie inne uczucia, przekonania, konstytucję itp. Ważne jest, aby zwrócić uwagę na sposób komunikacji. Czy oboje okazujecie sobie współczucie, zrozumienie i szacunek, nawet jeśli się nie zgadzacie? Czy jesteś w stanie przynajmniej częściowo dostosować się do potrzeb drugiej osoby??

If your partner doesn’t show much interest in your feelings, if (s)he communicates like an irresponsible adolescent, można oczekiwać, że problem ten będzie się utrzymywał i narastał in the later stages of the relationship. You need to decide whether you can accept such shortcomings and live with them, even if they eventually get worse, or not. If your partner’s behavior doesn’t feel acceptable to you, it’s a good idea to check why do you stay in such relationship. Are you bonded by strach przed samotnością, by the hope that your partner will “magically” change (or that you will be able to oszczędzać him/her), or do you feel that you have to be with this person, but don’t know why? Check also our article Wzorce w związkach miłosnych.

Powiązane artykuły:

Miłość trwa 3 lata?

Jak utrzymać pasję przy życiu

Małżeństwo: Miłość czy obowiązek?

Wszystkie artykuły 

Coaching online